Listy do ojca Józefa Bocheńskiego OP to „ze wszech miar godna ukazania się książka”. Tak pisał o listach Stanisław Lem. Ta monumentalna korespondencja z lat 1931–1935 to fenomen w polskiej epistolografii XX wieku. Listy do ojca pisane przez filozofa, teologa i logika ukazują nieznany dotychczas świat myśliciela słynącego ze swojej wyjątkowej formacji intelektualnej i wyrazistej myśli polityczno-społecznej. Listy, pisane dzień po dniu, czasem nawet dwa razy dziennie, wykraczają poza ramy literatury filozoficznej, stając się częścią polskiej literatury pięknej.

Czytelnik odnajdzie w nich ogrom fascynujących wątków pełnych dowcipu, czasem ironii, a nawet złośliwości. Są tu zarówno przemyślenia moralne na temat sensu życia ludzkiego, jak i komentarze aktualnych wydarzeń politycznych w Polsce i Europie. Bocheński opisuje życie Stolicy Apostolskiej, a także atmosferę rzymskich uniwersytetów. Obok sprawozdań z kongresów filozoficznych znajdujemy relacje z jego wędrówek po zabytkach antycznego Rzymu w ślad za fabułą Qvo vadis Henryka Sienkiewicza.