Tom listów Ojca Pio jest skarbnicą jego duchowości. Jasno rysuje się w nich osobowość Świętego – intensywnie i tragicznie duchowa – oraz główny cel jego egzystencji jako chrześcijanina, kapłana i zakonnika. To, co zaskakuje wielu – zwłaszcza przyzwyczajonych do idealnego obrazu o. Pio – to jego ogromna równowaga w pojmowaniu życia duchowego i ostrzeżenie przed idealną, „wydumaną” doskonałością, której Święty przeciwstawia realizm „prawdziwej doskonałości”, uwzględniającej stan natury ludzkiej.
