Zacząłem rozmawiać z Edwardem, najstarszym z dzieci. Jego czarna koszulka była o kilka rozmiarów za duża, lecz w przeciwieństwie do brudnych i podartych łachmanów rodzeństwa wyglądała na czystą. Powiedział mi, że ma czternaście lat i większość czasu spędził, pomagając matce w polu lub domu. Zapytałem o jego nadzieje i ambicje. Z pewnością nie szukałem odpowiedzi, która zmieni życie moje i setek tysięcy innych ludzi.