W książce tej Remi Parent mówi nie tyle o śmierci, ale przede wszystkim o ciężarze codziennej śmierci: chore ciało, które niszczy ważne dla nas plany, miłość, która wydawała się coraz mocniejsza, a która stopniowo słabnie, zwolnienia z pracy, które skazują na brak poczucia bezpieczeństwa, przerażające statystki samobójstw młodych ludzi.